ÉTUDES ET TRAVAUX
WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW
Redakcja Études et Travaux z góry dziękuje Autorom za możliwie najściślejsze dostosowanie się do zasad przygotowania tekstów przyjętych w naszym roczniku.
Prosimy o przestrzeganie poniższych wskazówek już na etapie składania prac, ponieważ cykl wydawniczy pozwala zagwarantować tylko jedną korektę autorską.
INFORMACJE OGÓLNE
Études et Travaux (skrót EtudTrav) traktuje o zagadnieniach związanych z archeologią starożytnych i wczesnośredniowiecznych kultur Basenu Morza Śródziemnego, Bliskiego Wschodu, Półwyspu Arabskiego i Afryki północnej. Études et Travaux są rocznikiem naukowym Instytutu Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych Polskiej Akademii Nauk, sklasyfikowanym na liście SCOPUS i European Reference Index for Humanities (ERIH i ERIH PLUS). Pierwotną wersją czasopisma jest wersja drukowana na papierze. Obok wersji papierowej od tomu XXVIII ukazuje się wersja elektroniczna.
Artykuły kwalifikowane są na podstawie anonimowych („double-blind system”) recenzji niezależnego zespołu recenzentów, powoływanego każdorazowo do oceny przedstawionych prac, w zależności od ich treści. Do czasopisma przyjmowane są artykuły napisane w języku angielskim, francuskim i niemieckim, koniecznie po korekcie językowej. Redakcja nie pobiera żadnych opłat za złożenie artykułów, prace redakcyjne i publikację. Po ukazaniu się publikacji każdy z Autorów otrzyma tom Études et Travaux oraz plik .pdf ze swoim artykułem.
WARUNKI FORMALNE OPUBLIKOWANIA ARTYKUŁU
- Artykuły przedstawiane do redakcji muszą być utworami oryginalnymi, które nie zostały wcześniej opublikowane i nie został złożony do druku w innym wydawnictwie (formularz oświadczenia do obowiązkowego wypełnienia jest dostępny na stronie internetowej czasopisma).
- Artykuły przesłane do redakcji muszą być zgodne z etyką wydawniczą czasopisma (formularz oświadczenia do obowiązkowego wypełnienia jest dostępny na stronie internetowej czasopisma).
- Uregulowanie kwestii praw do wykorzystania i powielania materiału ilustracyjnego zaprezentowanego w artykule. Autor ponosi całkowitą odpowiedzialność za uzyskanie zgody od właścicieli praw autorskich do danych materiałów. Redakcja zastrzega sobie prawo do wglądu w dokumentację poświadczającą prawa Autora do opublikowania materiału ilustracyjnego.
- Wyrażenie zgody Autora przez podpisanie bezpłatnej niewyłącznej licencji (patrz Formularze umów dostępne na stronie internetowej czasopisma) na udostępnienie na wszystkich dostępnych obecnie polach eksploatacji dzieła autorskiego bez przekazywania autorskich praw majątkowych.
- Przygotowanie artykułu wedle zaprezentowanych poniżej zasad.
Korespondencję do redakcji prosimy kierować na adres:
REDAKCJA ÉTUDES ET TRAVAUX
INSTYTUT KULTUR ŚRÓDZIEMNOMORSKICH I ORIENTALNYCH PAN
Nowy Świat 72, pok. 327
00–330 Warszawa
SZCZEGÓŁOWE ZASADY PRZYGOTOWANIA ARTYKUŁÓW
Długość artykułu, wraz z bibliografią, nie powinna przekraczać 40 tysięcy znaków ze spacjami. Manuskrypty (najlepiej, dla pewności zapisane w dwóch wersjach, tj. .doc/.docx oraz .pdf) należy nadsyłać pocztą internetową. W przypadku użycia specjalnych czcionek, prosimy o dostarczenie plików właściwych czcionek. Podziękowania, informacje na temat projektów badawczych w ramach, których artykuł został przygotowany itd., prosimy zamieszczać na końcu tekstu głównego pod osobnym nagłówkiem. Liczba ilustracji (numerowanych w sposób zgodny z kolejnością ich przywoływania w tekście) i tabel (numerowanych niezależnie od ilustracji) nie powinna przekraczać piętnastu. Artykuły dłuższe niż wyżej podano lub z większą liczbą ilustracji/tabel mogą zostać odrzucone. Zasadność i możliwość publikacji każdego artykułu o rozmiarach przekraczających standardowe rozmiary będzie oceniania przez redakcję niezależnie.
Do artykułu należy obowiązkowo dołączyć:
- tytuł oraz imiona i nazwiska wszystkich autorów,
- streszczenie w języku angielskim – nie więcej niż 1000 znaków ze spacjami,
- słowa kluczowe w języku angielskim (od 4 do 8),
- tytuł w języku angielskim (w przypadku artykułów napisanych w językach kongresowych innych niż angielski),
- afiliację autora (sugerujemy, aby nazwę instytucji podawać w języku angielskim), adres poczty elektronicznej oraz numer ORCID (opcjonalne),
- podziękowania (opcjonalne),
- bibliografię wszystkich cytowanych prac (patrz wytyczne poniżej),
- listę podpisów pod ilustracje/tabele.
ILUSTRACJE, składane w formie elektronicznej, powinny mieć następujące parametry:
- fotografie (kolorowe i czarno-białe) – formaty .jpg lub .tif – 300 (max. 600) dpi rozdzielczości, co najmniej o wymiarach odpowiadających skali w jakiej będą reprodukowane,
- bitmapy (rysunki) – formaty .jpg lub .tif – 600 (max. 1200) dpi rozdzielczości; co najmniej o wymiarach odpowiadających skali w jakiej będą reprodukowane,
- rysunki wektorowe – wyłącznie w formacie .pdf.
Ponadto poszczególne elementy ilustracji wieloelementowych prosimy oznaczać małymi literami. Maksymalne rozmiary ilustracji w publikacji nie mogą przekraczać 13cm szerokości i 18cm wysokości.
PODPISY POD ILUSTRACJE (dostarczone w osobnym pliku lub w pliku z manuskryptem, po bibliografii), każdej ilustracji musi towarzyszyć podpis, zawierający:
- krótką informację o tym co przedstawione jest na obrazku (ew. opis poszczególnych elementów na ilustracjach wieloelementowych),
- informacje na temat Autora/Autorów ilustracji lub jej źródła.
SYSTEM CYTOWANIA W TEKŚCIE GŁÓWNYM
Odnośniki bibliograficzne powinny zostać zamieszczone w przypisach dolnych i być zgodne ze zmodyfikowanym systemem harwardzkim. Każdy zastosowany skrót musi zostać rozwinięty w zamieszczonej na końcu artykułu bibliografii.
Wszystkie publikacje oraz źródła, których nie można zacytować w zmodyfikowanym systemie harwardzkim, powinny zostać przywołane za pomocą zapisanych kursywą skrótów rozwiniętych w bibliografii. Oryginalne teksty źródłowe należy cytować wg uniwersalnie przyjętych i powszechnie rozpoznawalnych skrótów.
Zalecany sposób formułowania cytowań:
- jeden autor: Nazwisko data: strona(y), figura(y) itd., np. Szymańska 2005: 15–19, Figs 3–8, Pls 10–18
- gdy w jednym przypisie cytowanych jest kilka pozycji, należy rozdzielić je średnikiem, np. Szymańska 2005: 15–19; Meyza, Peignard-Giros 2010: 57–60
- jeden autor cytowany wielokrotnie w tym samym przypisie: Nazwisko data1: strona(y), figura(y) itd.; data2: strona(y), figura(y) itd., np. Meyza 2010: 57–60, Fig. 5; 2011: Pl. 7
- różne prace tego samego autora z identyczną datą: Nazwisko data1a: strona(y), figura(y) itd.; data1b: strona(y), figura(y) itd., np. Meyza 2010a: 57–60, Fig. 5; 2010b: Pl. 7
- do trzech autorów: Nazwisko, Nazwisko data: strona(y), figura(y) itd., np. Meyza, Peignard-Giros 2010: 57–60, Fig. 5, Pl. 7
- różni autorzy o jednakowym nazwisku: Nazwisko1 Inicjał(y)1 data: strona(y), figura(y) itd.; Nazwisko1 Inicjał(y)2 data: strona(y), figura(y) itd.), np. Arnold, Di. 2010: 57–60, Fig. 5; Arnold, Do. 2010: Pl. 7
- powyżej trzech autorów: Nazwisko et al. data: strona(y), figura(y) itd., np. Myśliwiec et al. 2004: 15, Pl. 9
- po nazwisku redaktora/wydawcy (gdy brak nazwiska autora) należy umieścić w nawiasie skrót Ed./Eds: Nazwisko (Ed.) data: strona(y), figura(y) itd.; Nazwisko, Nazwisko (Eds) data: strona(y), figura(y) itd.), np. Gawlikowska (Ed.) 2010: 57–60, Fig. 5; Meyza, Peignard-Giros (Eds) 2010: Pl. 7
- publikacje papierowe (np. katalogi wystaw muzealnych) oraz elektroniczne, dla których nie można podać autora lub wydawcy, a także tłumaczenia i/lub komentarze starożytnych źródeł powinny być cytowane za pomocą skrótów rozwiniętych w bibliografii: Skrót data: strona(y), figura(y) itd.; np. British Museum 1912: 234; Plin. Nat. Hist. 1949: 20
- oryginały starożytnych źródeł cytujemy zgodnie z tradycyjnym systemem skrótów, np. Plin., Nat. Hist. V, 58
BIBLIOGRAFIA
Spis wszystkich prac cytowanych w artykule powinien zostać zamieszczony na końcu głównego tekstu w formie bibliografii. Wyjątek stanowią skróty oryginalnych tekstów źródłowych (patrz wyżej).
Nazwy i skróty serii, czasopism, leksykonów itd. prosimy wyróżniać kursywą. Skróty te powinny być zgodne z przyjętymi w danej dyscyplinie i jednocześnie funkcjonującymi już systemami, np. Lexikon der Ägyptologie, Archäologische Bibliographie, Fasti Archaeologici i Abréviations des périodiques et collections en usage à l’Institut français d’archéologie orientale, Le Caire 2019 autorstwa B. Mathieu (https://www.ifao.egnet.net/uploads/publications/enligne/IF1216.pdf).
W bibliografii podajemy wszystkich autorów/wydawców cytowanej pracy, również w przypadku, kiedy ich liczba przekracza trzech.
Listę skrótów (wraz z rozwinięciem) publikacji powszechnie cytowanych w formie skrótów w danej dziedzinie należy zamieścić pod bibliografią w postaci odrębnej listy; np. dla Egiptologii:
Wb – Erman, A., Grapow, H., Wörterbuch der ägyptischen Sprache, Leipzig-Berlin
Urk. – Urkunden des ägyptischen Altertums, Leipzig-Berlin
Zalecany sposób formułowania wpisów bibliograficznych:
Książki
Szymańska, H. 2005: Terres cuites d’Athribis, MRE 12, Turnhout
Artykuły w periodykach/czasopismach
Carlye, R.M., Allen, A.L., Speece, M.A., El-Werr, A.-K., Link, C.A. 2005: Land Streamer Aided Geophysical Studies at Saqqara, Egypt, Journal of Environmental and Engineering Geophysics 10/4, 371–380
Artykuły w aktach pokonferencyjnych, publikacjach pamiątkowych, rozdziały w książkach oraz hasła w encyklopediach
Welc, F., Trzciński, J. 2013: Geology of the site, [in:] Welc, F. et al., Old Kingdom structures between the Step Pyramid complex and the Dry Moat. Part 2: Geology, anthropology, finds, conservation, Saqqara V, Ed. Myśliwiec, K., Varsovie, 323–343
Vernus, P. 1975: Athribis, [in:] LÄ I, 519–522
TŁUMACZENIA I KOMENTARZE TEKSTÓW ŹRÓDŁOWYCH
Plin. Nat. Hist. 1949: Pliny Natural History, Preface and Books 1–2, transl. H. Rackham, Loeb Classical Library 330, Cambridge Mass.-London 1949
Źródła elektroniczne
Autorskie publikacje internetowe należy cytować wg zasad przyjętych dla publikacji papierowych, z podaniem adresu URL oraz daty dostępu w nawiasie, np.
Bieliński, P. 2007: Mugheira/Al-Sabiyah 2007. The Kuwaiti-Polish Archaeological Project, PCMA Newsletter 2007, http://www.pcma.uw.edu.pl/pl/newsletterpcma/
2007/pre-and-protohistory-in-the-near-east/al-sabiyah-kuwait/ (accessed July 17, 2013)
Rozwinięcie używanych w tekście głównym skrótów źródeł elektronicznych wymaga podania adresu URL oraz daty dostępu w nawiasie, np.
British Museum: http://www.britishmuseum.org/ (accessed June 28, 2014)
Pozostałe
Rozwinięcie używanych w tekście głównym skrótów publikacji, dla których nie można podać autora lub wydawcy (m.in. niektóre katalogi wystaw muzealnych), np.
Tanis 1987: Tanis. L’or des pharaons, Paris 1987